Ziet er geweldig uit ! Alleen snap ik niet waar de eerste aanname vandaan komt: "Vanwege de verticale asymptoot zal de noemer iets zijn als c·(x-1)" En, als tweede: waarom mag je dan ook nog eens c weglaten ???
theo
Student hbo - zondag 11 maart 2007
Antwoord
Een functie heeft een verticale asymptoot voor x®a als a een nulpunt is van de noemer en geen nulpunt is van de teller. Omdat het ging om een 'gebroken lineaire functie' kan je die cx+d in de noemer schrijven als c(x-1). Anders gezegd d=-1/c.
Als je nu in plaats van ax+b schrijft a/cx+b/c dan kan je zelfs de factor c in de noemer weglaten. Aan het antwoord dat ik gaf kan je dan zien hoe je dat later weer kan 'goed praten'.