Tja tis een simpele vraag, maar ik weet het antwoord niet.
Waar komt de naam wortel vandaan.
(En heeft dit ook een verband met de naam wortel als naam voor een oplossing van een polynoom)Paul Assen
18-11-2003
Hoi,
Volgens mij is een wortel (Lat: radix, Eng: root, Fr: racine, Sp: raíz, ...: je hebt het in alle talen dus...) van een functie f(x) een waarde a binnen het domein waarvoor f(a)=0. Voor reële getallen kan je je grafisch voorstellen dat in het algemeen een functie van 'boven de grond' naar 'onder de grond' gaat in a. De vergelijking met een boom is dan niet ver weg. Bemerk dat we spreken over de wortel van een functie f(x) en de oplossing van een vergelijking f(x)=0. Overdrachtelijk gebruikt men die benaming dan ook waar f(x) 0 wordt, zonder van teken te veranderen, of voor functies waar we niet eens over boven of onder kunnen spreken. (bv in , ...).
We kunnen een mogelijke verklaring vinden voor de term vierkantswortels in functies zoals f(x)=x2-a. Algemener: n-de machtswortels voor f(x)=xn-a.
De geschiedenisboeken leren ons echter dat Arabische wiskundigen vaak het kwadraat gebruikten van de onbekende, x2, van een vergelijking als hoofdonbekende (aangeduid als 'mal' = hoofdsom). De bijbehorende waarde x werd dan 'gadhr' of 'gidhr' genoemd overgenomen van het Indiasche 'mula', dat 'wortel van een plant' betekende. Ook het wortelteken zelf is oorspronkelijk een R geweest (de krul en de stok van een handgeschreven hoofdletter R; eea. volgens Euler). De R werd voor het eerst gebruikt door Leonardo van Pisa (1220). Het symbool zelf door Christoff Rudolff (1499-1545).
Het woord wortel zoals wij dat nog gebruiken gaat in elk geval terug tot Bartjens in 1633 (bron: Woordenboek der Nederlandse Taal).
Groetjes,
Johan
Met dank aan collega's GK, DK en FvL voor hun input!
andros
20-11-2003
#16368 - Geschiedenis - Docent